Κατά κανόνα, η πρώτη εντύπωση που σχηματίζει κανείς είναι ότι τα χωριά αποτελούνται μόνο από σπίτια κτισμένα κατά μήκος του ασφαλτόστρωτου δρόμου.

Όμως η εντύπωση αυτή απέχει πολύ από την πραγματικότητα διότι τα περισσότερα σπίτια, ειδικά στα μεγάλα χωριά.

Χωριά κρυμμένα μέσα στην οργιώδη βλάστηση ή πίσω από ορατές και αόρατες ράχες ή μέσα σε βαθιές κοιλάδες.

Βασικό στοιχείο είναι πάντα η πλατεία του χωριού, η οποία συνήθως δεν βρίσκεται πάνω στον κύριο δρόμο.

Από την πλατεία περνάνε πετρόχτιστα καλντερίμια και μονοπάτια που ενώνουν τις γειτονιές και μετά χάνονται στο δάσος.

 Καλντερίμια που θα σε  οδηγήσουν τελικά σε άλλους οικισμούς και στις γειτονικές κορυφές και ακρογιαλιές, ανάλογα με την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει κάποιος.

Το δίκτυο δρόμων, καλντερίμια και μονοπατιών που έχει δημιουργηθεί στο Πήλιο είναι αρκετά εκτενές, περίπου 500 χλμ. σε μήκος.

Έτσι η μεταφορά προσώπων και προϊόντων ήταν σχετικά εύκολη στο παρελθόν, ειδικά στην εποχή πριν από το αυτοκίνητο.

Φυσικά τα μεγάλα χωριά όπως η Τσαγκαράδα, η Ζαγορά και οι Μηλιές έχουν περισσότερες από μία πλατείες και εκκλησίες, και πυκνό δίκτυο δρόμων, καλντερίμια και μονοπάτια.

Με λίγες εξαιρέσεις, τα χωριά στην βόρεια-βορειοανατολική ορεινή περιοχή είναι κτισμένα σε μέσο υψόμετρο 450 μέτρων.

Τα χωριά είναι χτισμένα κατά μήκος ή πολύ κοντά στον μοναδικό περιφερειακό ασφαλτόστρωτο δρόμο, που θεωρείται άλλωστε η Εθνική Οδός της περιοχής.

Τα υπόλοιπα χωριά βρίσκονται στο επίπεδο της θάλασσας βασικά κατά μήκος των ακτών ή στην ενδοχώρα της χερσονήσου σε πολύ χαμηλό υψόμετρο.